Αν τα δύο μέρη σε μία σχεση έχουν επιλέξει την απόφαση για χωρισμο, για διαζυγιο ή ακόμη
το ένα μέρος να έχει πάρει την απόφαση και οι δύο συζυγοι έχουν ευθύνη και συνεισφορά για την διάλυση του γαμου. Δεν λέω ότι πάντοτε η ευθύνη είναι 50/50, μπορεί να είναι 70/30 ή 90/10 αλλά ωστόσο και τα δύο μέρη ευθύνονται. Η πρώτη αντίδραση για τα περισσότερα άτομα όταν αντικρίζουν το θέμα της διάλυσης του γαμου είναι ή εκδίκηση. Πως θα εκδικηθούν το «έτερο ήμισυ». Οι υποθέσεις διαζυγιων στα δικαστηρια είναι γεμάτες από εκδικήσεις. Και οι δύο πλευρές χρησιμοποιούν οτιδήποτε μπορούν να σκεφθούν για να «νικήσουν»…
Πολλές φορές λόγω μιας κλειστής κοινωνίας αρχίζει να γίνεται μία συζήτηση για το ποιος ευθύνεται και να υπεισέρχονται τρίτα άτομα να βάλουν «λάδι στην φωτιά» της συζήτησης και τελικά της εκδίκησης μεταξύ του ζευγαριού. Το πρόβλημα γίνεται χειρότερο όταν υπάρχουν παιδιά, περιουσιακά στοιχεία και συμφέροντα. Οι συνθήκες αρχίζουν να γίνονται καταστροφικές για όλους. Η κακή κατάσταση γίνεται χειρότερη. Και τα δύο μέρη αρχίζουν «να δακτυλοδείχνουν» «αυτή έκανε αυτό…..» και «αυτός έκανε αυτό…..» και πάει λέγοντας. Η κάθε πλευρά προσπαθεί να δικαιολογήσει τις πράξεις της εκδίκησης. Σκέπτονται ίσως με αυτό τον τρόπο να κάνουν το άλλο μέρος να «καταλάβει ότι είναι λάθος» και ανάλογα να σταματήσει το διαζύγιο.
Εάν ο ένας σύζυγος θέλει το διαζύγιο τίποτε δεν μπορεί να τον/την σταματήσει. Το άλλο μέρος αντιλαμβανόμενο την αδυναμία της κατάστασης, πολλές φορές συμπεριφέρεται με τέτοιο τρόπο που η εκδίκηση παίρνει άσχημη τροπή. Σαυτήν την κατάσταση θα τσακώνονται και θα φιλονικούν σχεδόν για το κάθε τι. Τα παιδιά, τα ζώα, το σπίτι, τα λεφτά , την γραμματέα, για οτιδήποτε. Όταν έρχονται σε αυτήν την ένταση και κατάσταση τίποτα δεν θα τους σταματά και θα αρχίζουν περισσότερο μίσος και εκδίκηση μεταξύ τους.
Ας εξετάσουμε κάτι άλλο. Τι, αν και τα δύο μέρη αναλάβουν τις ευθύνες τους για τον ρόλο τους στη διάλυση του γάμου και τις αναγνωρίσουν. Και οι δύο σύζυγοι θα μπορούσαν να ζητήσουν και να λάβουν την κατανόηση και την συγχώρεση. Εάν αυτό συμβεί δεν θα υπάρχει πλέον εκδίκηση. Και οι δύο σύζυγοι θα θέλουν να είναι σωστοί και θα αποφασίσουν για την βοήθεια στα παιδιά, την επιμέλεια και φροντίδα, τα περιουσιακά στοιχεία κλπ με ευθύτητα και λογική. Ο παράγοντας άγχος μειώνεται, και οι δύο σύζυγοι είναι πιο χαρούμενοι και ήρεμοι από αυτήν την κατάσταση. Και με αυτό τον τρόπο μειώνουν και τα δικηγορικά έξοδα. Και όλα αυτά τα έξοδα πηγαίνουν προς όφελος των παιδιών. Επειδή αυτή μπορεί να είναι μία φιλική κατάσταση, συμφωνηθείσα και από τα δύο μέρη, πολύ πιθανόν να μην δουν τον δικαστή και την αίθουσα του δικαστηρίου.
Δυστυχώς πάλι το μέρος των συζύγων που δέχεται το χειρότερο πλήγμα από αυτό το διαζύγιο κάνει την εκδίκηση να εμφανιστεί. Η εκδίκηση είναι ευκολότερη λύση και την χρησιμοποιούν συνήθως και στο δικαστήριο για να γίνει αποδεκτή ή απόφαση που θέλουν. Χρησιμοποιώντας τον κύκλο αυτό της εκδίκησης προσπαθούν να δικαιολογήσουν τις οποιεσδήποτε θέσεις και αντιδράσεις τους. Αυτή η τακτική είναι σύνηθες φαινόμενο, είναι ευκολότερη τακτική αλλά όχι ή καλύτερη.
Για να μπορέσει το ένα μέρος να σταματήσει τον κύκλο της εκδίκησης και να γίνει σύντομα από σύζυγος, πρώην σύζυγος, πρέπει να είναι σωστά μυημένος και να έχει σωστούς συμβούλους για να μπορεί να κάνει τους κατάλληλους και σωστούς χειρισμούς στο θέμα αυτό.
- Πρώτα πρέπει να αντιληφθεί και να αποδεχθεί τον ρόλο του στη διάλυση αυτού του γάμου, ανεξάρτητα πόσο μικρός είναι.
Εάν αντιληφθεί αυτό το σημείο μειώνει αμέσως τις κατηγορίες. Με αυτή την στάση θα είναι πιο ήρεμος με τον εαυτό του/της.
- Λαμβάνοντας αυτό υπόψιν, συναντά το ουδέτερο έδαφος να συνομιλήσει ήρεμα και ανοικτά.
- Είναι καλύτερα να αναφέρει στην/στον σύζυγο τι αισθάνεσαι για την διάλυση του γάμου και να ζητήσει την κατανόηση και την συγχώρεση.
- Να προσπαθήσει να αποφύγει τις κατηγορίες και μην αναμένει από τον/την σύζυγο να τον/την ακούσει.
Να μην φιλονικήσει, όσο και αν προκληθεί. Είναι καλύτερα να συζητήσει το διαζύγιο χωρίς μομφές και διαπληκτισμούς. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα συμφωνήσει σε ότι θέλουν για να έχει ειρήνη και ηρεμία. Πρέπει να σταθεί στα θέματά που είναι σημαντικά για τον/την ιδιο/α, ψύχραιμος και διεκδικητικός. Πρέπει να διαπραγματευθεί μία συμβιβαστική λύση με ήρεμο τρόπο.
- Αυτή η στάση ηρεμίας και τρόπος διαπραγμάτευσης και επικοινωνίας πρέπει να συνεχιστεί και με οποιοδήποτε άλλο άτομο είναι συνδεδεμένο με αυτό το πρόβλημα, διαφορετικά θα χάσει έδαφος.
- Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι το παρελθόν ήταν παρελθόν, και τίποτε δεν μπορεί να το αλλάξει.
Πρέπει να γίνει διαπραγμάτευση για το παρόν και το μέλλον. Ο τρόπος που γίνεται η διαπραγμάτευση στο διαζύγιό, επιδρά πάρα πολύ στο μέλλον. Είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο που πρέπει να ληφθεί υπόψιν όταν γίνεται χειρισμός τέτοιων υποθέσεων.
- Ενδεχομένως ο/η σύζυγος να μπορέσει να έρθει και να αποδεχθεί και αυτό τον ρόλο στην διάλυση του γάμου.
Ακόμη και αν δεν μπορέσει να τον αποδεχθεί θα υπάρξει αλλαγή στην επικοινωνία του με το άλλο μέρος.
Ο κύκλος της εκδίκησης θα σταματήσει. Αρκετά θα έχουν υποφέρει από αυτήν την κατάσταση και πρέπει να σταματήσει για το καλό και των δύο. Είναι σκληρή δουλειά αλλά αξίζει τον κόπο. Όλα τα μέρη θα κερδίσουν και η ανταμοιβή από αυτή την στάση θα είναι πολύ μεγάλη.
Σελίδα 1 από 1
