Μήπως νιώθετε πως όλα στη ζωή σας γίνονται τόσο γρήγορα και αυτό ρίχνει την ψυχολογια σας ή σας αγχώνει;


Μήπως συχνά νιώθετε πως δεν έχετε αρκετό χρόνο και δεν προλαβαίνετε να κάνετε όλα όσα θέλετε νιώθωντας την ψυχολογια σας συνεχώς να πέφτει όλο και περισσότερο;


Ξυπνάμε νωρίς το πρωί και το καλύτερο σενάριο είναι κάνουμε ένα γρήγορο ντους σκεφτόμενοι όλα όσα έχουμε να κάνουμε κατά τη διάρκεια της μέρας, να πάρουμε ένα γρήγορο πρωινό και καφέ στο σπίτι, αλλά στις περισσότερες των περιπτώσεων τα παίρνουμε καθοδόν τρέχοντας στη δουλεια, ή τρέχοντας για να πάμε πρώτα τα παιδια στο σχολειο και στο σχόλασμα πάλι τρέχοντας στο σπίτι για να συνεχίσουμε εκεί τις δουλειες, οπότε το βράδυ μας βρίσκει κουρασμένους, ξερούς.





Συχνά έχουμε επιπλέον ραντεβού και δουλειές που πρέπει να γίνουν τρέχοντας και με αγχος και δεν απολαμβάνουμε κανένα μέρος της όλης διαδικασίας, ρίχνουμε την ψυχολογια μας προσθέτωντας όλο και περισσότερο αγχος.


Πάμε στο σούπερ μάρκετ και στα καταστήματα ακόμη και αν έχουμε ήδη τα απαραίτητα για τον έλεγχο αν υπάρχει κάποια νέα προσφορά και αποφεύγουμε τους φίλους μας όταν μας καλούν για έναν καφέ, ρίχνοντάς τα στον ελάχιστο χρόνο που έχουμε, καθώς ρίχνουμε μια ματιά στα smartphones μας για νέες ενημερώσεις.


           


Τι ακριβώς μας αποσπά την προσοχή;

Ας πάρουμε ένα παράδειγμα:

Πριν από μερικά χρόνια, στο χώρο της μόδας, υπήρχαν μόνο δύο μεγάλα γεγονότα - την άνοιξη και το φθινόπωρο. Έπειτα ανακαλύψαμε τι είναι στη μόδα, τί νέο υπάρχει, κάναμε μια λίστα, τα αγοράσαμε και αυτό ήταν!

Σήμερα φέρνουν κάτι καινούργιο κάθε δύο εβδομάδες και οι συλλογές τους μεγάλων σχεδιαστών είναι περισσότερες από 4 φορές το χρόνο.


Ανακαλύψαμε τις μπουτίκ, τα μπαρ, τα εστιατόρια, τα κλαμπ. Όλες αυτές οι δραστηριότητες απαιτούν όχι μόνο χρόνο, αλλά και πολλά χρήματα.



Γι’ αυτό και προσπαθούμε να βγάλουμε περισσότερο χρήματα.

Προκειμένου να μπορούμε να αγοράσουμε όλο το δυνατόν περισσότερα ρούχα, σπίτια, αυτοκίνητα, και να βγαίνουμε όσο το δυνατόν πιο συχνά έξω.


Είναι όμως δύσκολο να βρούμε χρόνο για όλα. Και, φυσικά, δεν μπορούμε να μην πάμε γυμναστήριο ώστε να φαίνονται υπέροχα αυτά τα ρούχα επάνω μας όταν βγαίνουμε έξω. Πρέπει να βρούμε χρόνο για να μαγειρέψουμε κάτι υγιεινό για μας ή και για την οικογένειά μας, για να κάνουμε περιπάτους και να συλλογιστούμε για τον εαυτό μας και τη ζωή μας.


Δηλαδή τα θέλουμε όλα και κάνουμε κατάχρηση του χρόνου που μας δίνεται καθημερινά, αντί για να τον εκτιμούμε ανάλογα.



Τί πραγματικά σημαίνει αυτός ο τρόπος ζωής;

Όταν σπεύδουμε να περάσουμε από το ένα πράγμα στο άλλο και αισθανόμαστε ότι δεν έχουμε το χρόνο να κάνουμε τα πάντα.

Όταν αποφασίζουμε να δώσουμε λιγότερο χρόνο σε μια δραστηριότητα μόνο και μόνο για να πάμε και σε μια άλλη, τότε στην πραγματικότητατο μόνο που πετυχαίνουμε είναι να είμαστε λιγότερο παρόντες στη ζωή μας και στις ζωές των άλλων.

Επιπλέον είναι πολύ δύσκολο να καταφέρουμε να κάνουμε πραγματικότητα πολλούς από τους στόχους μας. Ως εκ τούτου, όντας υπερκινητικοί, έχοντας ακόμα και μια ημέρα, συν μια νύχτα πλήρως κλεισμένες δεν σημαίνει απαραίτητα ότι έχουμε ένα συγκεκριμένο σκοπό.


Στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι μόνο ένας τρόπος για να είμαστε απασχολημένοι, αλλά είναι πολύ πιθανό ότι στο τέλος της ημέρας δεν θα αισθανθούμε κάποια ικανοποίηση μετά από όλα τα καθήκοντα που εκτελέσαμε.


Ως αποτέλεσμα, έχουμε την τάση να επιμένουμε όλο και περισσότερο σε αυτόν τον τρόπο ζωής, αποφεύγοντας με αυτόν τον τρόπο να ομολογήσουμε ακόμα και στον εαυτό μας ότι δεν έχουμε καμία σαφή.



Απλά βρισκόμαστε σε ένα συνεχές τρέξιμο δίχως να ζούμε πλήρως και συνειδητοποιημένα την κάθε στιγμή.

Δίχως να την απολαμβάνουμε και δίχως να έχουμε ένα σαφή σκοπό.

Οπότε, ναι, η υπερκινητικότητα είναι ο τέλειος τρόπος για να αποφύγουμε την αντιμετώπιση των φόβων και των προβλημάτων μας, αλλά στο τέλος όλα αυτά δεν θα πάνε πουθενά, θα γυρίσουν πίσω και θα μας στοιχειώσουν. Δεν θα ήταν καλύτερα να τα επιλύσουμε και να βελτιώσουμε τη σχέση με τον εαυτό μας και αμέσως μετά με τους ανθρώπους γύρω μας, με τη ζωή μας;


Αυτό γίνεται μόνο με το να πατήστε παύση! Να μείνουμε ακίνητοι. Και αφού πραγματικά μας ακούσουμε και νιώσουμε της ύπαρξής μας, να κρατήσουμε λίγο παραπάνω τον εαυτό μας πριν πατήσει και πάλι το κουμπί της έναρξης για να συνεχίσουμε τις δραστηριότητές μας.


Θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε την κάθε στιγμή.


Να αποδεχόμαστε την κάθε στιγμή, ακόμα κι αν είναι δύσκολη. Μόνο όταν ζούμε το κάθε λεπτό, μπορούμε να πούμε πως πραγματικά ζούμε.

Tweet