Σύμφωνα με την υγεια πιθανόν τη λέξη «αλλεργία» ίσως να μην είναι η πρώτη φορά που την ακούτε. Στην υγεια οι αλλεργίες είναι τόσο κοινές που το 20% των ανθρώπων παρουσιάζει κάποιου είδους αλλεργική ή άλλη αντίδραση σε ορισμένα εξωτερικά ερεθίσματα, είτε αυτά είναι τρόφιμα, νερό, ή αέρας. Αλλά τι είναι στην υγεία μας οι αλλεργίες; Και πώς παρουσιάζονται; Οι αλλεργίες (Υπερευαισθησία Τύπου Ι) στην υγεία μας είναι στην πραγματικά μια δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού μας συστήματος που έχει ως συνέπεια το σώμα μας να γίνεται υπερευαίσθητο και να αντιδρά ανοσοποιητολογικά συνήθως σε μη ανοσοποιητικές ουσίες. Οι ουσίες που προκαλούν τη συμπεριφορά του σώματός μας κατά αυτόν τον τρόπο, ονομάζονται αλλεργιογόνα.

Το 1906, ο Βενετός παιδίατρος Κλέμενς φον Πιρκέτ (Clemens von Pirquet), κατασκεύασε πρώτος τον όρο «αλλεργία», αφού παρατήρησε ότι ορισμένα συμπτώματα των ασθενών του θα μπορούσαν να οφείλονται στην αντίδραση σε εξωτερικά αλλεργιογόνα, όπως σκόνη, γύρη, ή ορισμένα τρόφιμα.

Σημάδια και συμπτώματα
Καταλαβαίνετε ότι οι αλλεργίες σας άρχισαν πάλι, όταν νιώσετε πρήξιμο στα μέρη του σώματός σας. Αυτό ονομάζεται τοπική ή συστηματική φλεγμονώδης αντίδραση, που προκαλείται από την παρουσία των αλλεργιογόνων. Για παράδειγμα εάν οι αλλεργίες επηρεάζουν τη μύτη σας, θα αναπτύξετε οίδημα του ρινικού βλεννογόνου (αλλεργική ρινίτιδα). Κατά τη διάρκεια αυτής της κατάστασης, μάλλον θα βρείτε τον εαυτό σας να εκτελεί τον "ρινικό χαιρετισμό" περισσότερο από ό, τι χρειάζεται, μιας και η φαγούρα της μύτης σας θα σας ωθήσει να σκουπίζετε τη μύτη σας σε μια κατεύθυνση προς τα πάνω.

Από την άλλη πλευρά, εάν οι αλλεργίες επηρεάσουν τα μάτια σας, συνήθως θα ακολουθήσει ερυθρότητα και φαγούρα στον επιπεφυκότα (τον άσπρο χιτώνα του ματιού). Άλλα κοινά συμπτώματα των αλλεργιών είναι το ξεφύσημα και η δύσπνοια, οι βρογχοσπασμοί, και μερικές φορές οι οριστικές κρίσεις άσθματος. Ενδέχεται επίσης να αντιμετωπίσετε διάφορα εξανθήματα, όπως εκζέματα, κνιδώσεις και δερματίτιδα εξ επαφής.

Οι συστηματικές αλλεργικές αντιδράσεις είναι πιο σοβαρές σε σχέση με τα τοπικά συμπτώματα. Ανάλογα με την σοβαρότητα της αντίδρασής σας οι αλλεργίες μπορούν να προκαλέσουν δερματικές αντιδράσεις, σύσπαση των βρόγχων, οίδημα, υπόταση, κώμα, ακόμη και θάνατο.

Το αλλεργικό συνάχι είναι πράγματι ένα παράδειγμα δευτερεύουσας σημασίας αλλεργιών που προκαλούνται από γύρη στον αέρα. Αλλά εκτός από τους περιβαλλοντικούς παράγοντες, αλλεργίες μπορούν επίσης να προκληθούν από φάρμακα.

Γιατί αναπτύσσουμε αλλεργίες;
Το ανοσοποιητικό μας σύστημα είναι ένα καλά εκπαιδευμένο και πειθαρχημένο βιο-όπλο που προστατεύει τον οργανισμό μας από τις βλαβερές ουσίες. Οι μηχανισμοί του είναι τόσο εκπληκτικοί, που μπορούν να εντοπίσουν και να καταστρέψουν πολλούς ξένους εισβολείς. Ωστόσο, όσο καταπληκτικό κι αν είναι το ανοσοποιητικό μας σύστημα, μερικές φορές κάνει λάθη. Και έτσι έχουμε αλλεργίες, οι οποίες, όπως αναφέραμε, είναι το αποτελέσματα ενός υπερευαίσθητου ανοσοποιητικού συστήματος.

Το υπερευαίσθητο ανοσοποιητικό σύστημα παρερμηνεύει μια ακίνδυνη κατά τα άλλα ουσία ως επιβλαβή, και στη συνέχεια επιτίθεται στην ουσία με μεγαλύτερο βαθμό αγριότητας από ό, τι απαιτείται. Ως αποτέλεσμα, υπομένουμε προβλήματα που μπορεί να κυμαίνονται από ήπια άβολα να άβολα με πλήρη αποτυχία των κυριότερων οργάνων του σώματος.

Πώς λειτουργεί το ανοσοποιητικό σύστημα σε κατάσταση υπερευαισθησίας;
Υπάρχουν στην πραγματικότητα πολλές απόψεις σχετικά με αυτό. Ορισμένες σχολές συμπεραίνουν ότι οι αλλεργίες προκαλούνται σχεδόν πάντα από πρωτεΐνες. Ορισμένα άτομα έχουν υποστεί βλάβη γενετικού κώδικα, έτσι ώστε τα λεμφοκύτταρά τους ή τα λευκά κύτταρα του αίματος (το υλικό από το οποίο το ανοσοποιητικό σας σύστημα είναι κατασκευασμένο) να μην είναι σε θέση να διακρίνει μεταξύ ιδιοκτησίας της που απειλούν και την μη-απειλητική πρωτεΐνες.
Έτσι, για παράδειγμα, όταν καταπίνετε πρωτεΐνη από οστρακόδερμα, τα λεμφοκύτταρά σας νομίζουν ότι η ουσία προσπαθεί να εισβάλει στο σώμα. Ως εκ τούτου, παράγουν μεγάλες ποσότητες αντισωμάτων, τα οποία προσκολλώνται στα κύτταρα συνδετικού ιστού και στα βασεόφιλα σε όλο το σώμα. Αυτή έκθεση είναι γνωστή ως ‘έκθεση ευαισθητοποίησης’ και αυτός είναι ο πραγματικός λόγος για τον οποίο αναπτύσσετε ξαφνικά αλλεργίες.


Τροφικές Αλλεργίες

Βλέπουμε ιστορίες στις ειδήσεις, στα περιοδικά και κάθε μέρα στην τηλεόραση για ορισμένες από τις φοβερές αλλεργίες που προκύπτουν από την κατανάλωση ορισμένων ειδών διατροφής. Ένα τέτοιο τρόφιμο στο οποίο επικεντρώνονται αυτές οι ιστορίες, είναι το σιτάρι. Ωστόσο, ενώ υπάρχει όντως κάτι όπως η αλλεργία σίτου, αυτό δεν είναι λόγος για να παρακάμπτετε το σιτάρι στο σύνολό του όταν βρεθείτε να παρουσιάζετε ακόμα και τα πιο ασήμαντα σημάδια αλλεργίας.
Η αλήθεια είναι ότι η αλλεργία σίτου είναι εξαιρετικά σπάνια, αλλά και άλλες ανεπιθύμητες αντιδράσεις στο σιτάρι είναι επίσης ασυνήθιστες (0,1%, εξαιρουμένων κοιλεντερωτών ασθενειών). Ένας αριθμός ανθρώπων σήμερα πιστεύουν ότι η τροφική δυσανεξία στο σιτάρι αυξάνεται. Ωστόσο, θα πρέπει να σημειωθεί ότι η τροφή με βάση το σιτάρι συχνά περιέχει ένα μίγμα συστατικών που θα μπορούσαν να προκαλέσουν ανεπιθύμητες αντιδράσεις.
Δεύτερον, υπάρχουν δύο όροι που σχετίζονται με την αλλεργία σίτου και που χρησιμοποιούνται σαφώς λανθασμένα. Αυτές είναι: «τροφική αλλεργία» και «τροφική δυσανεξία». Οι άνθρωποι συχνά πιστεύουν ότι οι δύο όροι εναλλάσσονται και σημαίνουν το ίδιο πράγμα, αλλά η αλήθεια είναι ότι οι διαφορές μεταξύ των δύο αυτών όρων είναι τεράστια.


Η Τροφική δυσανεξία αποτελεί σπάνια απειλή για τη ζωή.
Δεν θα ενεργοποιήσει το ανοσοποιητικό σύστημα να αντιδράσει με τον ίδιο τρόπο όπως στην αλλεργία τροφών σίτου. Ωστόσο, μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα όπως ημικρανίες, φούσκωμα ή δερματικά εξανθήματα, και σε ορισμένες περιπτώσεις, να επιδεινώσει τις επιπτώσεις των συνθηκών, όπως άσθμα, έκζεμα, ή ημικρανίες.
Από την άλλη πλευρά, η αλλεργία στις τροφές σίτου είναι σε μεγάλο βαθμό ανοσολογική. Είναι μια αφύσικη αντίδραση σε κάποιο τρόφιμο που ενεργοποιείται από το ανοσοποιητικό σύστημα και είναι πολύ πιο σοβαρού φυσικού χαρακτήρα. Σύμφωνα με το Πρακτορείο Προδιαγραφών Τροφής, το αλλεργιογόνο τρόφιμο θεωρείται ως «ξένο» από το ανοσοποιητικό σύστημα και ενεργοποιεί την ανοσολογική αντίδραση και την παραγωγή της ανοσοσφαιρίνης Ε (IgE). Η IgE συνδέεται με κύτταρα συνδετικού ιστού στο στόμα, τη μύτη, και του εντέρου και προκαλεί την απελευθέρωση της ισταμίνης που είναι υπεύθυνη για τη φλεγμονή και άλλων συμπτωμάτων των αλλεργικών αντιδράσεων.

Η Τροφική αλλεργία, όπως η αλλεργία σίτου, μπορεί να προκαλέσει βίαιες αντιδράσεις, από πρήξιμο των χειλιών και της γλώσσας (οίδημα) ή ένα κόκκινο εξάνθημα σε, ή σε ακραίες περιπτώσεις, θανατηφόρα αναφυλαξία. Πρόσθετα συμπτώματα της αλλεργίας σίτου μπορούν επίσης να περιλαμβάνουν άσθμα και κνίδωση, ή αυτό που είναι κοινώς γνωστό ως εξανθήματα.
Η συντριπτική πλειοψηφία των ατόμων που δηλώνουν ότι έχουν αλλεργία σίτου μπορεί στη χειρότερη περίπτωση να έχουν μόνο τροφική δυσανεξία. Συχνά, η κατάσταση είναι ότι ένα πρόσωπο προσπαθεί κάποια στιγμή να αφαιρέσει ένα τρόφιμο από τη διατροφή του, ας πούμε για παράδειγμα, το τυρί. Και την επόμενη φορά που θα το φας, θα αναπτύξει ένα πονοκέφαλο, προτρέποντας τους να πιστεύουν ότι είναι αλλεργικοί σε αυτό.

Το Συμβουλευτικό Γραφείο για το Αλεύρι διεξήγε το 2001 μια έρευνα που έδειξε ότι πάνω από το 40% των γυναικών έχουν εξαλείψει συγκεκριμένα τρόφιμα από τη διατροφή τους κατά τη διάρκεια των τελευταίων πέντε ετών. Οι επαγγελματίες υγείας ανησυχούν ότι τάσεις της μόδας, όπως η περικοπή τροφίμων σαν το σιτάρι, θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τις γυναίκες. Οι περισσότερες από τις γυναίκες που παραδέχτηκαν ότι εξάλειψαν το σιτάρι από τη διατροφή τους λόγω του φόβου ότι μπορεί είναι αλλεργικές στο σιτάρι, δεν είχαν λάβει καμιά διατροφική συμβουλή πριν την οποιαδήποτε τροποποίηση στην διατροφή τους, ή δεν έλαβαν καμία πληροφορία σχετικά με το πώς να αντικαταστήσουν τα θρεπτικά συστατικά που έχαναν.
Το μάθημα, επομένως, είναι να μην βγάζετε αμέσως συμπεράσματα όταν έχετε μια κακή εμπειρία με τα τρόφιμα. Όταν παρατηρείτε μια αντίδραση από ορισμένα είδη τροφίμων, όπως το σιτάρι, φροντίστε να το καταγράψετε ή κρατήστε ένα ημερολόγιο τροφίμων.




Αλλεργία στα φιστίκια
Ως μέλος της οικογένειας των ψυχανθών, το φιστίκι δεν είναι στην πραγματικότητα ένα "καρύδι" αλλά ένα όσπριο, άμεσα συσχετιζόμενο με τα φασόλια. Η αλλεργία στα φιστίκια είναι μία από τις πιο κοινές αλλεργίες τροφίμων, επειδή οι πρωτεΐνες που βρίσκονται στα φιστίκια μπορούν να λειτουργήσουν ως ισχυροί αλλεργιογόνα, ακόμα και όταν προσλαμβάνονται σε μικρές ποσότητες.
Αύξηση της επικράτησης της αλλεργίας στο φυστίκι
Σύμφωνα με το Δίκτυο Τροφικής Αλλεργίας και Αναφυλαξίας (Food Allergy and Anaphylaxis Network - FAAN), μια πρόσφατη μελέτη δείχνει ότι τα περιστατικά των αλλεργιών από τα φυστίκια στα παιδιά είναι ταχέως αναπτυσσόμενη, κάνοντας επιτακτική την ανάγκη σημαντικού βαθμού βελτίωσης των προτύπων περίθαλψης και μεγαλύτερης δημόσιας ενημέρωσης. Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε τον Δεκέμβριο του 2003 στο τεύχος της Εφημερίδας Αλλεργιών και Κλινικής Ανοσολογίας (Journal of Allergy and Clinical Immunology - JACI), αποκάλυψε ότι τα επεισόδια της αλλεργίας στα φιστίκια σε παιδιά, διπλασιάστηκε κατά τη διάρκεια πενταετούς περιόδου.

Ερευνητές του Κέντρου Ερευνών Άσθματος και Αλλεργιών David Hide στη νήσο Wight του Ηνωμένου Βασιλείου, εξέτασαν 1.273 παιδιά γεννημένα μεταξύ 1 Σεπτέμβρη 1994 και 31 Αυγούστου του 1996. Ένα ερωτηματολόγιο, συμπληρωμένο από τους γονείς, χρησιμοποιήθηκε για να συλλεχθούν πληροφορίες σχετικά με προηγούμενα και τρέχουσα ατοπικά συμπτώματα όπως άσθμα, αλλεργική ρινίτιδα και έκζεμα, καθώς και συγκεκριμένες ερωτήσεις σχετικά με την τροφική αλλεργία, συμπεριλαμβανομένων των αλλεργιών από τα φιστίκια, η οποιαδήποτε άλλη αναφυλακτική αντίδραση. Στη συνέχεια, ακολούθησε ένα δερματικό τεστ για να διαπιστωθεί εάν υπάρχει θετική ανταπόκριση στο φιστίκι.

Για να προσδιοριστεί μια ενδεχόμενη αύξηση στην επικράτηση, τα αποτελέσματα της μελέτης συγκρίθηκαν με μια παρόμοια μελέτη του 1989. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι από τα 1.246 παιδιά, το 3,3% (41 παιδιά) είχαν θετική αντίδραση στο φιστίκι κατά τη διάρκεια του δερματικού τεστ. Αυτό είναι σίγουρα υψηλότερο σε σύγκριση με το θετικό ποσοστό ανταπόκρισης του 1,1% στη μελέτη του 1989. Επιπλέον, τα παιδιά που βρέθηκαν θετικά στην αλλεργία στο φιστίκι έδειξαν ένα υψηλό επίπεδο ατοπίας, η οποία είναι η γενετική τάση ανάπτυξης αλλεργιών και συμπτωμάτων άσθματος.
Με βάση τις απαντήσεις του ερωτηματολογίου, υπήρχε επίσης αύξηση των αναφερόμενων αλλεργία στο φιστίκι, από 0,5% έως 1,0%.

Αιτία και Θεραπεία
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι υπάρχουν πολλοί λόγοι για αυτό, όπως:

- Κατανάλωση φιστικιών των γυναικών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης
- Τα βρέφη που εκτίθενται στο φιστίκι μέσω του μητρικού γάλακτος, η οποία ενδέχεται να περιέχει μεγάλες ποσότητες αλλεργιογόνων φιστικιού.
- Η αύξηση του αριθμού των οικογενειών που γίνονται χορτοφάγες ή συμπληρώσουν τη διατροφή τους με τροφές για χορτοφάγους που συχνά περιέχουν ξηρούς καρπούς, ιδίως φιστίκια.
Η μελέτη έδειξε επίσης ότι άτομα που παρουσίασαν σοβαρές(79%) και συχνές αντιδράσεις(66%) στην αλλεργία στο φιστίκι. Ωστόσο, παρά την βαρύτητα και τη συχνότητα, η μελέτη διαπίστωσε ότι μόνο το 74% των παιδιών και το 44% των ενηλίκων αναζήτησαν ιατρική αξιολόγηση. Επιπλέον, από αυτούς που πράγματι ζήτησαν ιατρική περίθαλψη, λιγότεροι από τους μισούς εδόθησαν ιατρική συνταγή επινεφρίνης. το φάρμακο που επιλέγεται για τον έλεγχο μιας ενδεχομένως απειλητικής για τη ζωή αλλεργικής αντίδρασης.
«Είναι ένα ανησυχητικό ρεκόρ θεραπείας σε μια εποχή που ολοένα και περισσότερες οικογένειες και παιδιά έρχονται πρόσωπο με πρόσωπο με τους κινδύνους της αλλεργίας φιστικιών», είπε η κ. Anne Muρoz-Furlong, Διευθύνων Σύμβουλος και Ιδρύτρια της FAAN. «Οι οικογένειες πρέπει να ενημερωθούν ως προς το να ζητούν τη συμβουλή του γιατρού τους, να έχουν εύκαιρο ένα γραπτό σχέδιο έκτακτης ανάγκης και ποτέ να μην καθυστερούν να ζητούν θεραπεία, όταν συμβαίνει μια αλλεργική αντίδραση. Τα αποτελέσματα μπορεί να είναι θανατηφόρα».
Σύμφωνα με τη FAAN, οι αλλεργίες στο φιστίκι είναι υπεύθυνες για περίπου 100 θανάτους και 15.000 επισκέψεις σε χώρους έκτακτης ανάγκης - περίπου το ήμισυ των θανάτων και των επισκέψεων στους χώρους έκτακτης ανάγκης προκλήθηκαν όλες από τις τροφικές αλλεργίες.
Οι άνθρωποι θα πρέπει να δώσουν μεγαλύτερη προσοχή στις αλλεργίες στο φιστίκι, εάν θέλουν να αποφύγουν να εκτίθενται σε κίνδυνο οι ζωές των παιδιών τους.


Ανακούφιση από τις αλλεργίες με τη χρήση Ιονιστών αέρα
Περίπου το ενενήντα τοις εκατό (90%) των ανθρώπων περνούν το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου τους σε κλειστούς χώρους, μην γνωρίζοντας ότι ο αέρας μέσα στο σπίτι μπορεί ενδεχομένως να περιέχει τόσες επιβλαβείς εναέριες προσμείξεις όσες και ο αέρας έξω από το σπίτι. Αυτές οι προσμείξεις που ονομάζονται πιο σωστά ως αλλεργιογόνα, μπορούν να επιδεινώσουν συμπτώματα άσθματος ή αλλεργίας και να προκαλέσουν μόνιμες βλάβες στην υγεία.

Μερικά από τα ακόλουθα αερομεταφερόμενα αλλεργιογόνα είναι κύριες αιτίες των αλλεργιών:
- Ζωύφια σκόνης με τα περιττώματά τους
- Σπόρια μούχλας
- Kαπνός
- Γύρη
- Βακτήρια
- Ιοί
- Μόρια βενζίνης, όπως NOx (καυσαέρια οχημάτων)

Υπάρχουν επίσης δυσάρεστες οσμές που θα μπορούσαν να ερεθίσουν τις ρινικές διαβάσεις και να προκαλέσουν δράση των συμπτωμάτων στα αλλεργικά άτομα. Πρόκειται για τη φορμαλδεΰδη (ένας καυστικός παράγοντας), αμμωνία (οσμές του σώματος και των κατοικίδιων), ακεταλδεΰδη (μυρωδιές του καπνού), χρώματα, χαλιά, κόλλες, και άλλοι ρύποι. Για να διατηρήσετε τον αέρα στους εσωτερικούς χώρους καθαρό και ελεύθερο από αλλεργιογόνα, παραγγείλετε έναν ιονιστή αέρος.




ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ:

- Όλα όσα θέλουμε να ξέρουμε για την ΕΜΜΗΝΟΠΑΥΣΗ, τις ΟΡΜΟΝΕΣ μας και τα ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ για να αντιληφθούμε πως πλησιάζει

- Τι γίνεται με τους πονους στην πλατη και στον αυχενα; Πώς προκαλούνται και πώς μπορούμε να ανακουφιστούμε;

- Τι είναι η λυσινη, πόσο απαραίτητη είναι για τον οργανισμό μας και τη σωστή υγεια μας;

- Ο Διαβητης, η ινσουλινη και πως επιδρά η θαυματουργή διατροφη pH για την καλυτέρευση της υγειας

Tweet