σχήμα 1

Οι πλανήτες που σχηματίζουν τον συνδυασμό όπως φαίνονται στον κύκλο
των 360 μοιρών εσωτερικά και στον κύκλο των 90 μοιρών εξωτερικά

2) Διαφορετικά μεσοδιαστήματα με έναν κοινό "άξονα", π.χ.:
2) Διαφορετικά μεσοδιαστήματα με έναν κοινό "άξονα", π.χ.:
Οι πλανήτες που σχηματίζουν τον συνδυασμό όπως φαίνονται στον κύκλο των 360 μοιρών. Σε αυτή την περίπτωση δεν είναι απολύτως απαραίτητο κάποιο ουράνιο σώμα να βρίσκεται στο κέντρο της απόστασης των δύο άλλων σωμάτων ή του άξονα.
σχημα 2

3) Ένα ουράνιο σώμα κάνει όψη 45, 90 ή 135 μοιρών προς το κέντρο της απόστασης των δύο άλλων σωμάτων:

σχήμα 3
Όπως φαίνονται στον κύκλο των 360 μοιρών εσωτερικά.
Στο τελευταίο παράδειγμα έχουμε μία έμμεση πλανητική εικόνα (πλάγιο μεσοδιάστημα) γιατί το ουράνιο σώμα δεν βρίσκεται τοποθετημένο στο κέντρο της απόστασης σε σχέση με το μεσοδιάστημα, αλλά σχηματίζει γωνία 900 με αυτό το κέντρο.

4) Στο σχήμα 4, η Σελήνη, ο Ουρανός και ο Β. Δεσμός σχηματίζουν ένα μεγάλο τρίγωνο, με απόσταση περίπου 120 μοιρών το ένα από το άλλο. Σύμφωνα με τον αντίστοιχο κανόνα της κλασσικής αστρολογίας, θα κρίναμε αυτό τον πλανητικό συσχετισμό μόνο ως "μεγάλο τρίγωνο". Αλλά, ταυτόχρονα, έχουμε να κάνουμε με ένα "κατευθείαν" μεσοδιάστημα, καθώς ο Ουρανός είναι τοποθετημένος στο κέντρο της απόστασης μεταξύ Σελήνης - Β. Δεσμού, κάτι που γράφεται OY=ΣΕ/ΒΔ

σχήμα 4
"κατευθείαν" μεσοδιάστημα.

Στο παρακάτω σχήμα 5, ο Ποσειδώνας φαίνεται στο μεσοδιάστημα μεταξύ Δία Πλούτωνα. Σ' αυτή την περίπτωση δεν τίθεται θέμα όψης όπως στο προηγούμενο παράδειγμα, γιατί η απόσταση από τον Ποσειδώνα και προς τον Δία και προς τον Πλούτωνα κυμαίνεται μεταξύ 35 και 36 μοιρών. Το σημαντικότερο πράγμα που πρέπει να θυμάται κανείς, όσον αφορά τα μεσοδιαστήματα, είναι ότι ένα ουράνιο σώμα χρειάζεται να έχει την ίδια απόσταση από δυο άλλα για να σχηματίσει ένα συνδυασμό μεσοδιαστήματος, ανεξάρτητα από τις μοίρες. Αυτό το μεσοδιάστημα γράφεται: ΠΟ=ΔΙ/ΠΛ

σχήμα 5
"κατευθείαν" μεσοδιάστημα.

Οι συνδυασμοί Κοσμικών Επιρροών (Σ.Κ.Ε.)
Πάντοτε υπήρχε η πρόθεση, οι αναλύσεις που δίνονται από τους Συνδυασμούς Κοσμικών Επιρροών να χρησιμοποιούνται μόνο ως υποδείξεις για την ερμηνεία των συνδυασμών και ποτέ σαν αμετάβλητοι και οριστικοί κανόνες.
Η αντιστοιχία του εκάστοτε κοσμικού παράγοντα (συνδυασμός μεσοδιαστήματος) θα πρέπει να ταξινομηθεί μέσα στην συνολική εικόνα των παραγόντων που συνθέτουν ένα Κοσμόγραμμα. Οι χρήστες του Σ.Κ.Ε., συχνά διαπιστώνουν ασάφειες ή ασυμφωνία μεταξύ των αναλύσεων και των πραγματικών χαρακτηριστικών ή γεγονότων της ζωής κάποιου ατόμου. Αλλά, δεν είναι ακριβώς έτσι: κάθε πρόταση πρέπει να επιβεβαιώνεται περισσότερο από μια φορά για να μπορεί να χρησιμοποιηθεί με σιγουριά ώστε να οδηγήσει σε υπεύθυνη διάγνωση και πρόβλεψη.Επιπλέον θα πρέπει να λάβουμε υπόψη τις παρούσες συνθήκες της ζωής του ατόμου, το επίπεδο εξέλιξής του, την ηλικία του, το περιβάλλον, την πορεία της ζωής του και άλλους παράγοντες που πρέπει να συνδυαστούν με τις περιγραφές του γενέθλιου χάρτη. Οι κοσμικοί παράγοντες που περιγράφονται από τους Σ.Κ.Ε., σε καμία περίπτωση δεν είναι επαρκείς από μόνοι τους!
Από την πρώτη έκδοση του 1940 μέχρι και την τελευταία, έχουν γίνει πολυάριθμες βελτιώσεις στην Κοσμοβιολογία, οι οποίες τονίζουν -όλο και περισσότερο- τη διαφορά μεταξύ "μαντικής αστρολογίας" και επιστημονικής τεκμηρίωσης.
Διευκρινίστηκαν πολλά σημεία στα οποία υπήρχαν αντιρρήσεις, βγήκαν ορισμένα συμπεράσματα και η μεθοδολογία διευκολύνθηκε έτσι μέσα από νεότερες και πιο ορθολογιστικές μεθόδους να προσαρμοστεί στο πνεύμα της εποχής.

Ο ΣΤΟΧΟΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

Η παρούσα εργασία αφορά έναν τομέα του χώρου της Κοσμοβιολογίας, όπως την ερμηνεία των ουρανίων σωμάτων και άλλων αστρονομικών σημείων στο γενέθλιο χάρτη ενός ατόμου. Η έμφαση βρίσκεται στην περιγραφή του χαρακτήρα με βάση την Κοσμοβιολογία και τη διαμόρφωση του πεπρωμένου.
Έχουν περάσει περισσότερα από 30 χρόνια από την πρώτη έκδοση αυτού του βιβλίου. Σ' αυτό το διάστημα, το "Combination of Stellar Influences (Συνδυασμοί Κοσμικών Επιρροών)" έχει καθιερωθεί σαν μια βασική εργασία αναφοράς σχετικά με την αξιόπιστη και ευσυνείδητη ερμηνεία των Κοσμογραμμάτων και των Πλανητικών Σχηματισμών. Οι αντιστοιχίες που δίνονται εδώ έχουν επανειλημμένα επαληθευτεί και διορθωθεί.
«Νιώθω πολύ υποχρεωμένος σε αρκετούς αναγνώστες της έκδοσης "Κοσμοβιολογία" και ιδιαιτέρως στους Dr. Walter Koch, Dr. H. Verleger, Prof. Gerhard Kruger και H.G. Muller-Freywardt, M.D, για τις προσθήκες, τις τεκμηριωμένες αναφορές, την κριτική, τις υποδείξεις και τις ιδέες».
«Ο Dr. Baldur R. Ebertin έχει συμβάλλει πάρα πολύ σ' αυτή την παρουσίαση και, με την ευκαιρία, του εκφράζω ένα εγκάρδιο "ευχαριστώ».

Φεβρουάριος 1972
Ράϊνχολτ Έμπερτιν