ΤΑ ΜΕΣΟΔΙΑΣΤΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟΒΙΟΛΟΓΙΑ (ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ)
Ιωάννης Παναγιωτόπουλος
Εισαγωγή
Η ιστορία των μεσοδιαστημάτων είναι αρκετά παλιά. Πρωτοεμφανίστηκε σε γραπτό κείμενο σε μια μέθοδο διόρθωσης του αστρολόγου Guido Bonati τον 13ο αιώνα. Τον 19ο αιώνα ο Άγγλος αστρολόγος και ιδρυτής της «Σύγχρονης αστρολογίας» Alan Leo αναφέρεται και αυτός στα μεσοδιαστήματα ή ημι-αθροίσματα, όπως άλλως ονομάζονται, σε μια περιοδική έκδοση της εποχής σε συνεργασία με τον άλλο γνωστό αστρολόγο Charles Carter. Στις αρχές του 20ου αιώνα ένας Γερμανός αστρολόγος, ο Frank Glahn, γράφει ότι πρωτογνώρισε τα μεσοδιαστήματα από τον Albert Kniepf, έναν ιδιαίτερα προικισμένο αστρολόγο του οποίου τα συγγράμματα είχαν εμφανιστεί γύρω στο 1900 στο Αμβούργο. Ο Alfred Witte, ο ιδρυτής της Uranian σχολής αστρολογίας του Αμβούργου, επίσης, πληροφορήθηκε από τον Kniepf για την εφαρμογή αυτής της μεθόδου εξέτασης των πλανητών και, σύμφωνα με τον Glahn, η εισαγωγή μιας παλιάς μεθόδου στη σύγχρονη αστρολογική πρακτική οφείλεται στον Alfred Witte.
Ο Witte στο πρώτο βιβλίο συστηματικής ανάλυσης των μεσοδιαστημάτων που έγραψε το 1928 εκτός από τους 10 βασικούς πλανήτες που χρησιμοποιούνται στην κλασική αστρολογία αναφέρεται και στους 8 υποθετικούς που εξετάζει η σχολή του Αμβούργου. Αυτά τα συγγράμματα, μαζί με την μακρόχρονη εμπειρία του, αποτέλεσαν την κινητήρια δύναμη για τον Reinhold Ebertin, το 1940, να γράψει τους Συνδυασμούς Κοσμικών Επιρροών, μια κατά κάποιο τρόπο πιο ολοκληρωμένη μορφή ανάλυσης των πλανητικών μεσοδιαστημάτων (1114 τον αριθμό). Αυτό το βιβλίο, παραμένει μέχρι και σήμερα το βασικό σημείο αναφοράς των μεσοδιαστημάτων για όλους τους αστρολόγους. Έχει μεταφραστεί σε πάρα πολλές γλώσσες και παραμένει το πρώτο σε πωλήσεις βιβλίο αστρολογίας στον κόσμο.
Τι είναι το μεσοδιάστημα ή ημι-άθροισμα
Το μεσοδιάστημα δύο πλανητών είναι το μέσο της απόστασης δύο πλανητών ή άλλων σημείων στο χώρο. Αυτό το σημείο και συγκεκριμένα η μοίρα που απέχει την ίδια απόσταση και από τα δύο σώματα συμβολίζει τη συγκεκριμένη σχέση όπως διαμορφώνεται από την “ένωση” και τη “συγκέντρωση” των δύο διαφορετικών δυνάμεων ή ιδιοτήτων των πλανητών που εξετάζουμε. Αυτή η ενέργεια “απελευθερώνεται” από αυτό το σημείο με έναν δυναμικό και συγκεντρωμένο τρόπο.
Αριθμολογικά, το μεσοδιάστημα διαιρεί τη γωνιακή απόσταση μεταξύ δύο πλανητών (ή δομικών παραγόντων) με το δύο, καταλήγοντας σε έναν τρίτο παράγοντα, το μεσοδιάστημα. Μπορούμε να φανταστούμε το μεσοδιάστημα σαν την εξωτερική εκδήλωση της ενδολειτουργικής σχέσης που υπάρχει μεταξύ δύο σωμάτων. Από την άλλη μεριά, το διαμετρικά αντίθετο σημείο από το μεσοδιάστημα (αντίστροφο μεσοδιάστημα) συμβολίζει την εσωτερικευμένη ή προσωπική σημασία της συγκεκριμένης σχέσης που αντιπροσωπεύουν οι δύο πλανήτες
Για παράδειγμα:
Απόσταση Άρη από το 0 του Κριού 315 μοίρες που αντιστοιχούν στις 15 Υδροχόου.
Απόσταση Δία από το 0 Του Κριού 75 μοίρες που αντιστοιχεί στις 15 μοίρες των Διδύμων.
Άρης = 315
Δίας = 075
Σύνολο = 390 μοίρες
Αφαιρούμε 360 μοίρες
Υπόλοιπο = 030 μοίρες του ζωδιακού, διαιρούμενο δια του 2 μας δίνει το
σημείο του μεσοδιαστήματος Άρη/ Δία.
Φυσικά βέβαια δεν χρειάζεται να κάνετε υπολογισμούς με το χέρι! Διότι όλα τα αστρολογικά προγράμματα σας τα σερβίρουν στο πιάτο! Η πιο πάνω αναφορά γίνετε μόνο για να κατανοήσετε με μεγαλύτερη ευκολία το πως υπολογίζονται τα μεσοδιαστήματα
Το μεσοδιάστημα Άρη / Δία στις 15 μοίρες του Κριού
Ένα πλανητικό μεσοδιάστημα, ανεξάρτητα αν οι δύο πλανήτες που συμμετέχουν βρίσκονται σε όψη μεταξύ τους, είναι πολύ σημαντικό. Στο διπλανό μας παράδειγμα ο Άρης με τον Δία σχηματίζουν μία όψη τριγώνου μεταξύ τους και το σημείο του μεσοδιαστήματός τους είναι οι 15ο του Κριού. Στο σημείο αυτό, ενώνονται οι ιδιότητες των δύο πλανητών με αποτέλεσμα να δημιουργείται καινούργια ποιότητα, η οποία εκδηλώνεται και γίνεται εμφανής με το πέρασμα του χρόνου μέσω των προοδευτικών ωροσκοπίων ή ακόμα και των διελεύσεων. Το αντίθετο σημείο του μεσοδιαστήματος, που βρίσκεται στις 15ο του Ζυγού, εξίσου σημαντικό, συμβολίζει τη λειτουργία και την ποιότητα της σχέσης των δύο πλανητών με έναν ευαίσθητο, εσωτερικό, οικείο και προσωπικό τρόπο εκδήλωσης.
Το ίδιο συμβαίνει και σε αυτό το σχήμα, ανεξάρτητα αν οι πλανήτες μεταξύ τους σχηματίζουν μια όψη 150 μοιρών. Το μεσοδιάστημα των δυο πλανητών βρίσκεται στις 15ο των Ιχθύων. Το αντίθετο σημείο σε αυτό το σχήμα βρίσκεται στις 15 μοίρες της Παρθένου.
Οι όψεις των Μεσοδιαστημάτων – Μερικά σχήματα
Ο Γερμανός αστρολόγος Alfred Witte στο βιβλίο του Πλανητικές Εικόνες, περιγράφει 3 είδη πλανητικών εικόνων ή μεσοδιαστημάτων.
α. Τα μεσοδιαστήματα στα οποία ένα ουράνιο σώμα είναι τοποθετημένο στο κέντρο της απόστασης που συνδέει δύο άλλα ουράνια σώματα.
Σε αυτό σχήμα, όπως βλέπετε, στο σημείο του μεσοδιαστήματος Άρη/Δία βρίσκεται η Σελήνη. Η Σελήνη, εδώ, συμβολίζει το σημείο του μεσοδιαστήματος όπου η ποιότητα του Άρη και του Δία συγχωνεύονται με τις ιδιότητες της Σελήνης με ένα εμφανή, δραστήριο και εξωτερικό τρόπο εκδήλωσης. Ο συνδυασμός αυτός όπως και όλοι οι συνδυασμοί μεσοδιαστημάτων (γύρω στους 1100) αναλύονται στο βιβλίο του Reinhold Ebertin «Συνδυασμοί Κοσμικών Επιρροών»:
Αυτό το παράδειγμα αφορά τα ονομαζόμενα κατευθείαν μεσοδιάστηματα.
β. Δύο ή περισσότερα μεσοδιαστήματα με έναν κοινό «άξονα»
Στο διπλανό μας σχήμα βλέπουμε ότι το μεσοδιάστημα Ηλίου/Σελήνης και Άρη/Δια έχουν ένα κοινό άξονα. Τις 15ο των Ιχθύων. Αυτό το σημείο αποκτά ιδιαίτερη σημασία διότι είναι το σημείο που ενώνονται οι επιρροές και των τεσσάρων ουρανίων σωμάτων με αποτέλεσμα όταν βρεθεί ένα ουράνιο σώμα σε αυτό το σημείο από πρόοδο ή από διέλευση να ενεργοποιήσει όλα τα ουράνια σώματα (4) που αποτελούν αυτόν τον άξονα. Ας κάνουμε τώρα μια υπόθεση για ένα Ωροσκόπιο. Σε ένα τακτό χρονικό διάστημα ο Δίας θα περάσει από τους Ιχθύες. Εμείς σε ένα Ωροσκόπιο «χωρίς την χρήση των μεσοδιαστημάτων» όταν ο Δίας θα βρεθεί στην μηδενική μοίρα των Ιχθύων θα επιχειρήσουμε να ερμηνεύσουμε το εξάγωνό του με τον Άρη, την 45 μοιρών γωνία με τον Ήλιο και το τετράγωνό του με τον Γενέθλιο Δία του ατόμου που εξετάζουμε!. Αυτό που δεν γνωρίζουμε φυσικά, χωρίς την χρήση των μεσοδιαστημάτων, είναι η ερμηνεία αυτής της ενότητας. Αν είχαμε χρησιμοποιήσει σωστά το Solar Fire ή οποιοδήποτε άλλο αστρολογικό πρόγραμμα θα βλέπαμε με μια ματιά ότι η ύπαρξη αυτής της ενότητας είναι πιο σημαντική από ότι φαίνεται απλά σε ένα χάρτη «χωρίς μεσοδιαστήματα». Και με την χρήση του βιβλίου «Συνδυασμοί Κοσμικών επιρροών» ΣΚΕ, μαθαίνουμε 2,3 βασικά πράγματα. Εδώ έχουμε σε εξάγωνο τον Ήλιο με την Σελήνη, σε δύο ζώδια κατ’ εξοχήν «εξωστρέφειας», και τον Άρη τον πλανήτη που συνδέει τους εξωτερικούς πλανήτες με τους εσωτερικούς στον Αιγόκερο, κατ’ εξοχήν «εσωστρέφεια», και επίσης τον Δία στον Ταύρο «εσωστρέφεια». Μόλις ο διελαύνων Δίας θα βρεθεί στις 15 μοίρες των Ιχθύων θα ενεργοποιήσει και τους 4 πλανήτες του γενέθλιου θέματος και το αποτέλεσμα του θα είναι βάση του Βιβλίου ΣΚΕ «Συνδυασμοί Κοσμικών επιρροών» : «Ισχυρές επιθυμίες και δυσαρέσκειες οδηγούν το άτομο σε υπερβολές, σε κάποιο συγκεκριμένο τομέα της ζωής» «Στην σελίδα 82 όπου περιγράφεται σε παρατήρηση η σχέση μεταξύ 2 εσωτερικών με 2 εξωτερικούς πλανήτες».
Ας δούμε επίσης και μια άλλη εκδοχή: Ας υποθέσουμε πως από πρόοδο «Δευτερεύουσες ή Ηλιακού Τόξου, η Αφροδίτη θα βρεθεί στις 15 μοίρες των Ιχθύων, τότε το αποτέλεσμα βάσει της ερμηνείας του ΣΚΕ θα είναι: «Ένα ισχυρό αίσθημα αγάπης. Μια ελκυστική προσωπικότητα. - Η επίδειξη του έρωτα. Μια βαθιά ερωτική σχέση. Μια συναισθηματική περίοδος στη ζωή. Συναισθήματα αγάπης και στοργής προς τους άλλους. Μια αρμονική σεξουαλική έκφραση, πλούσιες ικανότητες αντίληψης και δεκτικότητας. Δημιουργική ικανότητα. - Δημιουργική καλλιτεχνική δραστηριότητα. Η επιθυμία του ατόμου να κάνει παιδιά. Τεκνοποίηση που οφείλεται στην αγάπη. Γέννηση. Τυχερές αποφάσεις στον έρωτα και τον γάμο.»
Εδώ βλέπουμε το εξής: Αν το άτομο που εξετάζουμε είναι ελεύθερο τότε κάτι σημαντικό θα γίνει στην ζωή του σε σχέση με τις ερωτικές του υποθέσεις. Αν είναι παντρεμένο και βρίσκετε σε μια περίοδο της ζωής του που σκοπεύει να αποκτήσει απογόνους τότε αυτός ο συνδυασμός προσδιορίζει κάτι τέτοιο. Φυσικά οι ερμηνείες που σας δίδονται πάντα πρέπει να φιλτράρονται σε συνδυασμό και με τους υπόλοιπους συνδυασμούς του ωροσκοπίου. Πάντα βέβαια με τα υπόλοιπα μεσοδιαστήματα και κατ’ επέκταση σε συνδυασμό και με τα μεσοδιαστήματα αποκλίσεων.!
Πλάγια μεσοδιαστήματα
Ένα ουράνιο σώμα σχηματίζει όψη 45ο, 90ο ή 135ο με το κέντρο της απόστασης των δύο άλλων σωμάτων.
Εδώ σας παραθέτουμε διαφορετικά σχήματα που αντιπροσωπεύουν τα πλάγια μεσοδιαστήματα. Σε αυτό το σχήμα, όπως βλέπετε, ο Άρης σχηματίζει γωνία 45ο με τον άξονα του μεσοδιαστήματος Σελήνης/Ηλίου. Αυτό το μεσοδιάστημα επίσης θα ενεργοποιηθεί όταν ο Άρης από Ηλιακό τόξο ή από δευτερεύουσες θα βρεθεί στις 15 μοίρες των Ιχθύων. Φυσικά βέβαια μια φορά τον χρόνο από διέλευση, θα ενεργοποιηθεί επίσης αλλά όχι με την ίδια δυναμική που θα είχε από προόδους. Επίσης το σημείο το οποίο είναι πιο ισχυρό από διέλευση δεν είναι η σύνοδος με το μεσοδιάστημα αλλά η βασική θέση του Άρη στο γενέθλιο, δηλαδή το πέρασμά του από διέλευση από την μηδενική του Αιγόκερου, η οποία είναι η θέση του γενέθλιου Άρη.
Στο επόμενο σχήμα ο Άρης σχηματίζει γωνία 90ο με το μεσοδιάστημα Σελήνης/Ηλίου. Αυτό το πλάγιο μεσοδιάστημα είναι το ποιο ισχυρό από τα πλάγια διότι εκτός από την ισχυρότατη γωνία των 90 μοιρών σε όλες τις περιπτώσεις τα τετράγωνα ανεξάρτητα από το ποιοι πλανήτες συμμετέχουν πάντα είναι και από απόκλιση. Αυτός είναι και ο λόγος που στην Κοσμοβιολογία του Έμπερτιν τα τετράγωνα είναι οι περισσότερο ισχυρές όψεις από όλες της 8ης αρμονικής. Δηλαδή η Σύνοδος, 45 μοιρών, 90 μοιρών, 135 μοιρών, 180 μοιρών.και στο σχήμα 5 ο Άρης σχηματίζει γωνία 135ο με το μεσοδιάστημα Σελήνης/Ηλίου.
To βιβλίο «Συνδυασμοί Κοσμικών Επιρροών» R.Ebertin, μια έκδοση του Ιωάννη Παναγιωτόπουλου μπορείτε να το προμηθευθείτε στο τηλέφωνο (0030) 6944385765